Grato(-rufo)
Chara aspera
Characeae
Noms en français : Chara rugeuse, Charagne.
Descripcioun :Li grato soun d'augo que trachisson dins lis aigo lindo e cauquiero. Aquesto, pulèu coumuno en Camargo, èi cuberto de pichot pougnoun (aciculo). Lis anteridìo aranjo se vèson bèn sus li pèd mascle. Es uno meno de l'an que disparèis à l'autouno.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço pèr l'ome. Li canard e fóuco la manjon d'aise.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : filouïdo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Chara
Famiho : Characeae
Coulour de la flour :
Petalo : ges de flour
Ø (o loungour) flour : ges de flour
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 10 m
Aparado : Noun
Remarco : Augo
Abriéu à juliet
Liò : Aigo
- Palun
- Limas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Chara aspera Willd., 1809
Chai
Juniperus thurifera
Cupressaceae
Noms en français : Genévrier thurifère, Porte-encens.
Descripcioun :Aquéu chai (noum generi dóu genèbre en mountagno) trachis sus li pendis secarous e cauquié à l'adré d'ùni mountagno. Douno d'èr au mourvèn emé si fueio en escaumo, pamens pòu deveni un pichot aubre. Se destrìo tambèn de la sabino que si grano soun pu grosso (1 cm de diamètre en liogo de 0,5 cm). Lou chai es uno reliclo dóu tèms ounte fasié mai fre e pu se en Éuroupo (-10 000 an B.P.). Trachis forço lentamen.
Usanço :Soun bos s'apourridis quàsi pas talamen èi dur. Servié à faire de piquet, de cop que i'a de pichòti fusto, de moble o de pichòti besougno (porto-encèns).
Port : Aubret
Taio : 1,5 à 10 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juniperus
Famiho : Cupressaceae
Ordre : Pinales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 10 mm
Flourido : Printems
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 400 à 1700 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Roucaio
- Pendis roucaious
- Baus
Estànci : Mountagnard
Couroulougi : Mediterrano-Mountagnouso
Ref. sc. : Juniperus thurifera L., 1753